जीवन-
स्वप्न हो 
कि यथार्थ-
कि हाम्रै 
मस्तिष्कले 
बनाएको जेल,
जहाँ हामी
सपनाको विपनामा
साँझलाई भेटाउँछौँ।

सस्तो-महँगो- 
कस्तो, को, 
के-को हो 
यो मापन?
कागज जस्तै 
च्यातिएको मन।
जसको आँखा छैनन्,
जसले मनको हिसाब
कहिल्यै गर्न जानेनन्,
उनीहरूले आफूखुसी 
मूल्य तोक्छन्।

समयको आँधी-
छाल बनेर
जति उडाउँछ,
त्यति नै- 
सीमाले बाँधिन्छु,
कागज जस्तै,
च्यातिएको मन
फेरि टाँसिन्छ?
मनको साहस, 
हावाजस्तै उड्यो 
आकाशभरि।

हावा त-
सस्तो नै छ, 
तर तिमि के
त्यो बिना-
बाँच्न सक्छौ?
दहभित्र-
सुस्केराहरु निदाए
हावा चल्दा-
तरङ्गिन्छ मन।

धुवाँ जस्तै-
बिलायो समय
अवशेष मात्र बाँकि;
पुरानो सम्झना,
के त्यो जीवन हो?
कि स्मृतिको लहर?
शायद प्रेमको,
शायद अनुपस्थितिको।

म शब्द बेच्दिनँ, 
केवल अनुभुति 
सुनाउँछु-
मूल्य त-
तिनैले तोक्छन्, 
जो महसुस
गर्न सक्छन।

घामको आभासले
छुँदा पनि भित्र- 
भित्र कस्तो 
चिसो अनुभुति:

यो सब अनुभव,
घामको आभास,
घामको-
आभासको
कस्तो चिसो 
यो अनुभुति।